Urodził się jako Cyprian Ksawery Gerard Walenty Norwid herbu Topór 24 września 1821 r. w Laskowie-Głuchach na Mazowszu. Imię Kamil wybrał na bierzmowaniu. Został wcześnie osierocony i od 1825 r. wychowywała go prababka Hilaria z Buynów Sobieska. Od 1830 r. wraz z bratem mieszkali i uczyli się w Warszawie, gdzie Cyprian uczęszczał również na lekcje rysunku do malarza Jana Klemensa Minasowicza. Przerwał jednak naukę i później był samoukiem. W tym czasie utrzymywał kontakty z tzw. Cyganerią Warszawską, literatami skupionymi wokół czasopism „Piśmiennictwo Krajowe”, a później „Biblioteka Warszawska” oraz salonem artystycznym prowadzonym przez Łuszczewskich.

Opuścił stolicę Francji i za chlebem wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie zarabiał jako grafik, jednak na wieść o wybuchu wojny krymskiej, w 1854 r. wrócił przez Londyn do Paryża. Zaangażował się także politycznie, gdy wybuchło powstanie styczniowe (1863). W tych latach powstały tak ważne utwory, jak: wiersz „Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie” (1856), utwór prozą „Czarne kwiaty” (1856), w których wspominał ostatnie spotkania m.in. z Chopinem, poemat „Fortepian Szopena” (1863-1864) napisany po wyrzuceniu na warszawski bruk przez wojska rosyjskie fortepianu kompozytora, czy zbiór „Vade-mecum” (1866).

mb.