Pochodził z magnackiej rodziny Krasińskich, właścicieli dóbr w Opinogórze. Urodził się 19 lutego 1812 r. w Paryżu. Przez całe życie pozostawał pod wpływem ojca, generała w czasie wojen napoleońskich, a potem lojalnego poddanego rosyjskiego cara. Ojciec kształtował jego poglądy polityczne oraz ingerował w wybory osobiste. Krasiński studiował prawo w Warszawie, jednak przerwał edukację z powodu ostracyzmu po odmowie udziału w manifestacji patriotycznej. Edukację kontynuował w Genewie.

 

W 1830 r. poznał Adama Mickiewicza, którego poglądy i twórczość znalazły odzwierciedlenie w późniejszych tekstach Krasińskiego. Wskutek zakazu ojca nie wziął udziału w powstaniu listopadowym (1830-1831), nie uległ mu jednak w sprawie rozpoczęcia kariery dyplomatycznej podczas pobytu na dworze carskim w Petersburgu. Dużo podróżował między Opinogórą, Francją i Włochami. W 1836 r. poznał i zaprzyjaźnił się w Rzymie z Juliuszem Słowackim. 

 

W Warszawie podczas studiów podejmował pierwsze próby literackie, jednak jego najważniejsze dzieła powstały poza granicami kraju. W 1835 r. ukazała się „Nie-Boska komedia”, a rok później „Irydion”. W obu dramatach demaskował mity romantyczne, poddał ocenie kult poety i poezji, pokazał rewolucję jako siłę niszczącą, nawiązywał do sytuacji politycznej Polski i przedstawił apologię męczeństwa dla zbawienia.

 

Twórczość Krasińskiego zarówno prozatorska, jak i poetycka wzbudzała zainteresowanie i polemiki. Z czasem w jego utworach historyczny fatalizm zastąpiony został przez mesjanizm i przeświadczenie o boskiej opiece nad światem i dziejami (prowidencjalizm chrześcijański). „Nie-Boskiej komedii” wiele uwagi poświęcił Mickiewicz w wykładach o literaturach słowiańskich, i choć nie w pełni podzielał poglądy Krasińskiego, uznał dzieło za jeden z najlepszych dramatów romantycznych. Echem literackiego sporu ze Słowackim, dotyczącego mesjanizmu narodowo-klasowego, są natomiast sformułowania, które przeszły do języka potocznego, jak „z szlachtą polską polski lud” czy „Duch – wieczny rewolucjonista”. 

Zygmunt Krasiński zmarł 23 lutego 1859 r. w Paryżu, został jednak pochowany w Opinogórze, gdzie w neogotyckim pałacu działa obecnie Muzeum Romantyzmu.