Z danych Bielewicza - ornitologa i miłośnika ptaków drapieżnych - wynika, że na Ziemi Lubuskiej gniazduje zaledwie około 10-15 par orlików. Występują one głównie w północnej części województwa oraz w okolicach Sulęcina, Świebodzina, Babimostu, Szczańca i Brójec.

„Orlik krzykliwy to prawdziwa perełka lubuskiej przyrody, o którego dba ogromna rzesza miłośników ptaków, ekologów, leśników oraz przedstawiciele rożnych instytucji i urzędów” – powiedział Bielewicz.

Dodał, że oprócz zakazów wynikających z ochrony gatunkowej, obszary rozrodu i gniazda tych ptaków są chronione poprzez specjalne strefy, w których obowiązuje zakaz przebywania ludzi, wycinki drzew i krzewów oraz wznoszenia rożnego rodzaju obiektów, urządzeń i instalacji.

„Wszytko po to, aby orlik mogły bezpiecznie i w spokoju wyprowadzić z sukcesem swoje lęgi” – wyjaśnił Bielewicz.

Orlik krzykliwy jest gatunkiem wędrownym i przeciętnie pół roku spędza na przelotach oraz na zimowiskach położonych w środkowej i południowej Afryce. Na Ziemię Lubuską z ciepłych krajów orliki wracają na początku kwietnia i po okresie toków przystępują do lęgów.

„Samice najczęściej składają dwa jaja, ale odchowuje się prawie zawsze tylko jedno pisklę, bowiem słabsze ginie w pierwszych dniach życia, na skutek bratobójczej walki piskląt. Zjawisko to nazwane zostało przez naukowców i ornitologów kainizmem" – powiedział Bielewicz.

Te okazałe drapieżniki najczęściej gniazdują w lasach mieszanych o kilkupiętrowej strukturze i bardzo chętnie zakładają gniazda w okresowo zalewanych olsach i brzezinach bagiennych, zlokalizowanych w mozaikowo ukształtowanym krajobrazie rolniczym obfitującym w miedze, płaty nieużytków i śródpolnych mokradeł.

Pożywieniem orlika są głównie małe gryzonie mogące stanowić w jego diecie nawet ponad 80 proc. ofiar. Nieco rzadziej ptaki te chwytają żaby, gady i drobne ptaki, a tylko uzupełnieniem pokarmu są owady, głównie prostoskrzydłe i chrząszcze, które orliki zbierają spacerując pieszo po polach. Najczęściej wykorzystywaną techniką polowania przez orliki jest wyszukiwanie ofiar z powietrza oraz polowanie z zasiadki.

Samice orlików krzykliwych są zazwyczaj nieznacznie większe od samców. Rozpiętość skrzydeł dojrzałych samic osiąga ponad 160 cm, a długość ciała ok. 65 cm. W ubarwieniu orlików dominują różne odcienie brązu, od ciemnobrunatnych lotek i sterówek, poprzez jasnobrązowe upierzenie tułowia i pokryw skrzydłowych.

Ptaki te w Polsce podlegają ścisłej ochronie prawnej, a także umieszczone zostały w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt oraz Załączniku I Dyrektywy Ptasiej Unii Europejskiej. (PAP)

autor: Marcin Rynkiewicz

mmd/ aszw/