Urodził się 16 maja 1902 r. w Sosnowcu i już jako dziecko śpiewał w szkolnym chórze. Zgodnie z wolą ojca studiował prawo i równocześnie, w tajemnicy przed nim, uczęszczał na lekcje śpiewu. Pierwszy koncert Jana Kiepury miał miejsce  w sosnowieckiej sali kina „Sfinks” w 1924 roku.

 

Wkrótce młody śpiewak został zaangażowany do chóru w warszawskim Teatrze Wielkim, gdzie występował w roli górala w „Halce” Stanisława Moniuszki. Tytułową rolą debiutował w operze lwowskiej w „Fauście” Charlesa Gounoda w 1925 r., a później występował na scenach teatrów m.in. w Warszawie, Bydgoszczy czy Poznaniu.

 

Kolejnym etapem kariery Jana Kiepury był wyjazd do Wiednia, gdzie wystąpił w „Zemście nietoperza” Johanna Straussa syna, a później został zaangażowany do Staatsoper i występem w „Tosce” Giacomo Pucciniego zdobył uznanie krytyków, a prasa obwołała go „królem tenorów” i „następcą Carusa”. W 1928 r. występował w Paryżu oraz mediolańskiej La Scali, do której powracał w późniejszych latach.

 

W latach 30. XX w. zdobył światową sławę m.in. na scenach Civic Opera House w Chicago, Covert Garden w Londynie czy Teatro La Fenice w Wenecji. Wybierał także lżejszy repertuar, który prezentował podczas licznych koncertów i zaczął występować jako aktor, m.in. w filmach „Pieśni miłości” (1936) czy „Czar cyganerii” (1937).

 

Przyjeżdżał również do Polski, gdzie jego występy gromadziły tłumy, zarówno w salach koncertowych, jak i na placach ulicznych, śpiewał m.in. z balkonu hotelu Bristol czy na pl. Piłsudskiego w Warszawie. W 1933 r. wybudował willę Patria w Krynicy-Zdroju, gdzie od 1967 r. corocznie odbywa się Festiwal im. Jana Kiepury (dawniej pod nazwą Festiwal Arii i Pieśni im. Jana Kiepury). W 1936 r. ożenił się ze śpiewaczką Martą Eggerth. Rok później zadebiutował w nowojorskiej Metropolitan Opera w „Cyganerii” Pucciniego.

 

W 1939 r. z powodu narastających nastrojów antysemickich Kiepura wyjechał z rodziną do Stanów Zjednoczonych. W czasie II wojny światowej wspierał polskich emigrantów i często występował charytatywnie, a po 1945 r. koncertował na europejskich scenach operowych. W 1958 r. przyjechał na tournée po Polsce.

 

Jan Kiepura zmarł 15 sierpnia 1966 r. na atak serca w swojej rezydencji w Harrisom w stanie Nowy Jork. Dwa dni wcześniej na koncercie dla Polonii w Port Chester w Stanach Zjednoczonych śpiewał wyłącznie po polsku.  Zgodnie ze swoją wolą „powrócił” do ukochanego kraju  - został uroczyście pochowany w Alei Zasłużonych na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

mb.