Artur Rubinstein jako kilkulatek wyróżniał się niezwykłą pamięcią muzyczną i doskonałym słuchem. Naukę gry na fortepianie rozpoczął u Adolfa Prechnera w Łodzi, gdzie w 1894 r. wystąpił publicznie jako „cudowne dziecko”, grając utwory Mozarta, Schuberta i Mendelssohna. Później uczył się u Aleksandra Różyckiego w Warszawie, a w 1897 r. wyjechał do Hochschule für Musik w Berlinie, gdzie uczęszczał na lekcje gry na fortepianie, ale także kompozycji i teorii muzyki. Debiutował w 1900 r. w Berlinie, wykonując utwory Mozarta, Saint-Saënsa, Schumana i Chopina. 

 

 

Pożegnalny koncert

Ostatni koncert w Polsce Artur Rubinstein zagrał w 1975 r. w Filharmonii Łódzkiej. I to właśnie w jego rodzinnym mieście można zobaczyć największą ekspozycję pamiątek po artyście (Muzeum Miasta Łodzi), kolorowy mural (ul. Traugutta róg ul. Sienkiewicza) czy pomnik przedstawiający go podczas koncertu fortepianowego (ul. Piotrkowska). 
Polska Kronika Filmowa (51A/65): Artur Rubinstein w Teatrze Wielkim i w PWSM, Repozytorium Cyfrowe Filmoteki Narodowej:

http://repozytorium.fn.org.pl/?q=pl/node/6114

Wywiad „Nigdy tego nie zapomnę i wrócę jak najszybciej do mojej ukochanej Warszawy”– Witold Stankowski rozmawia z Arturem Rubinsteinem po koncercie w Polsce (1958):

https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/2425324,Artur-Rubinstein-%e2%80%93-klejnot-polskiej-muzyki