Hanka Ordonówna urodziła się jako Maria Anna Pietruszyńska 25 września 1902 r. w Warszawie. Od najmłodszych lat przejawiała zdolności artystyczne i uczęszczała do szkoły baletowej przy Teatrze Wielkim. Debiutowała jako szesnastolatka w teatrzyku rewiowym „Sfinks” i zaczęła posługiwać się pseudonimem Anna Ordon.

 

Zyskała popularność występując w Lublinie już jako Hanka Ordonówna. W 1923 r. została szansonistką w warszawskim kabarecie Qui Pro Quo, w którym występowała do 1931 r. Niepowtarzalny styl wykreowała pod okiem Fryderyka Jarosy’ego, świetnego konferansjera i założyciela kilku teatrów kabaretowych.

 

Wielką sławę Ordonka zyskała po zaśpiewaniu piosenek „Miłość ci wszystko wybaczy” i „Na pierwszy znak” z filmu „Szpieg w masce” (1933), w którym zagrała również główną rolę. Film i piosenka stały się przedwojennymi szlagierami. Od tego czasu koncertowała po Polsce, ale występowała także w Paryżu, Berlinie, Wiedniu, Bejrucie czy Kairze.

 

 

W 1931 r. poślubiła hrabiego Michała Tyszkiewicza. W latach 30. nastąpił u niej nawrót choroby płuc, jednak po wyzdrowieniu koncertowała w Stanach Zjednoczonych i wróciła do Polski w 1939 r.

 

Po wybuchu II wojny światowej została aresztowana po spotkaniu z Igo Symem, przedwojennym partnerem scenicznym i niemieckim kolaborantem. W 1939 r. trafiła do więzienia na Pawiaku, skąd została zwolniona dzięki staraniom męża. Później razem wyjechali do Wilna, gdzie aresztowało ich NKWD. Ordonka została wywieziona do łagru w Uzbekistanie, a jej mąż w głąb Rosji.

 

Po zawarciu układu Sikorski-Majski (1941), wraz z żołnierzami Armii Polskiej w ZSRR pod dowództwem gen. Władysława Andersa (Armia Andersa), wyjechała z ZSRR i zaangażowała się w pomoc osieroconym polskim dzieciom. W ten sposób trafiła do Indii, a później Libanu.

Po wojnie ciężko zachorowała na gruźlicę i tyfus. Zmarła 8 września 1950 r. w Bejrucie, gdzie została pochowana, jednak w 1990 r. jej prochy przeniesiono do Alei Zasłużonych na warszawskim cmentarzu Powązkowskim.

mb./ BEB