Poetka i eseistka, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1996 r. Jedna z najbardziej znanych i najchętniej czytanych polskich poetek.
Całe dorosłe życie związana była z Krakowem, jednak urodziła się 2 lipca 1923 r. w Prowencie, obecnie części Kórnika pod Poznaniem. Rodzina wkrótce przeniosła się do Torunia, a później do Krakowa, gdzie przyszła poetka rozpoczęła edukację w Gimnazjum Sióstr Urszulanek.
II wojna światowa w Krakowie
Maturę zdała na tajnych kompletach w 1941 r., a po zakończeniu II wojny światowej studiowała polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz socjologię.
"Tragedia sztokholmska"
Unikała mówienia o sobie i nie lubiła skupiać na sobie uwagi, dlatego przyznanie Nagrody Nobla w 1996 r. było cezurą i wielką zmianą w jej życiu. Zainteresowanie mediów przekroczyło jej oczekiwania, a życie „po Noblu” przyjaciele żartobliwie określali mianem „tragedii sztokholmskiej”. Uzasadniając przyznanie poetce Nagrody Nobla, Szwedzka Akademia określiła ją jako: „przedstawicielkę niezwykłej czystości i siły poetyckiego spojrzenia. Poezji jako odpowiedzi na życie, sposobu na życie, pracy nad słowem jako myślą i wrażliwością”.
Tom "Wystarczy" na pożegnanie.
Wisława Szymborska opublikowała ponad 300 wierszy, m.in. w tomach poetyckich „Koniec i początek” (1993), „Dwukropek” (2005), „Tutaj” (2009) i „Wystarczy” (2012). W 2011 r. została uhonorowana Orderem Orła Białego. Zmarła 1 lutego 2012 r. w Krakowie. Na mocy testamentu w 2012 r. powstała Fundacja Wisławy Szymborskiej, opiekująca się literacką spuścizną poetki.