CIM z siedzibą w Wiedniu jest działającą na całym świecie organizacją zrzeszającą stowarzyszenia ocalałych z KL Mauthausen. Komitet został potajemnie założony w obozie koncentracyjnym Mauthausen już w 1944 roku – zaś formalnie w dn. 9 maja 1953 r. w austriackim St. Pölten. Po wyzwoleniu 5 maja 1945 r. CIM kontynuował swoją działalność i jest rozpoznawalną organizacją międzynarodową, której głównym celem jest zachowanie pamięci, aktywna edukacja młodych ludzi oraz badania tematyki związanej z obozem koncentracyjnym i jego więźniami.

Obecnie w CIM zasiada 35 delegatów z 21 krajów, którzy spotykają się dwa razy w roku: głównym wydarzeniem jest spotkanie w Mauthausen w Austrii, kiedy to odbywa się walne zgromadzenie i ma miejsce udział w centralnej ceremonii i uroczystościach upamiętniających rocznicę wyzwolenia obozu koncentracyjnego Mauthausen i jego obozów satelickich 5 maja. Drugie spotkanie, za każdym razem w innym kraju, odbywa się jesienią, kiedy przygotowane są plany i inne działania związane z różnymi zobowiązaniami komitetu.

Na zaproszenie przedstawicieli Słoweńskiego Komitetu Mauthausen: przewodniczącego p. Dušana Stefančiča, ocalałego z KL Mauthausen, honorowego przewodniczącego CIM oraz dr Moniki Kokalj Kočevar, członkini CIM, zatrudnionej w lublańskim Muzeum Współczesnej i Najnowszej Historii Słowenii, wraz z przedstawicielami korpusu dyplomatycznego.

Polskim delegatem na spotkanie był p. Jacek Tarasiewicz, przewodniczący Klubu Byłych Więźniów Politycznych Obozu Koncentracyjnego Mauthausen-Gusen z siedzibą w Warszawie (zrzeszonego w Polskim Związku byłych Więźniów Politycznych Hitlerowskich Więzień i Obozów Koncentracyjnych) pełniący jednocześnie funkcję wiceprezydenta Międzynarodowego Komitetu Mauthausen (CIM).

Spotkanie przebiegło w duchu refleksji, pamięci i międzynarodowej współpracy. Słoweński Komitet Mauthausen przygotował krótką prezentację Słoweńcy w KL Mauthausen podkreślając, że w 1941 r. spośród 1,5 mln Słoweńców wypędzonych ze swych domów zostało 300 tys., a do 1945 r. w obozach koncentracyjnych włoskich i niemieckich znalazło się 60 tys. Spośród słoweńskich więźniów KL Muthausen, najwięcej zostało osadzonych w podobozach Gusen i Ebensee, trafiając tam często z obozów włoskich po wrześniu 1943 r. Ostatnimi była grupa słoweńskich Żydów aresztowanych w Lublanie we wrześniu 1944 r. i po kilkumiesięcznym areszcie skierowanych do KL Mauthausen, gdzie dotarli 3 marca 1945  r. i zginęli kilka dni później.

Podczas sesji roboczych uczestnicy omawiali bieżące działania CIM, plany na przyszłość oraz kluczowe tematy związane z edukacją młodzieży, badaniami historycznymi i upamiętnianiem ofiar obozu Mauthausen. Główne cele spotkania koncentrowały się na dalszym rozwoju projektów edukacyjnych oraz wzmocnieniu współpracy międzynarodowej w celu zachowania pamięci o wydarzeniach z czasów II wojny światowej. Atmosfera spotkania była robocza, ale też emocjonalna, gdyż przypominała o wspólnej historii i cierpieniu więźniów obozu Mauthausen. Delegaci podkreślali wagę edukowania kolejnych pokoleń, by tragedie wojenne nigdy nie zostały zapomniane ani powtórzone.